Christchurch

Stel je voor: 's avonds tot 22h00 rijden langs een hoofdweg die aan de ene kant de zeek een paar meter beneden je hebt liggen en aan de andere kant bergen die hoog de lucht in reiken. Stel je dan vervolgens voor dat er een maan laag aan de hemel staat, boven de zee (Pacific) die zijn heldere licht op het water laat weerkaatsen. Precies in deze hemelse situatie bevond ik me gisteren. Ongelooflijk mooi, onwerkelijk.

Na een drie uur durende tocht met de veerboot naar het zuiden dacht ik wederom eens een leuk klein weggetje te nemen. Dit bleek de eerste 10 KM ook best wel ok, maar daarna werd het weer smaller en 10 KM daarna onverhard. Een pnverhard pad met een kamper (zeer bochtig, berg op, berg af) en het werd al snel aarde donker. Op zo'n moment zie je het nut van reflecterende wegmarkeringen en reflectoren langs de weg wel in, ik kon amper iets zien... Wel cool als je eenmaal weer op de hoofdweg aankomt. (Alhoewel, ik werd zowat de hoofdweg op gelanceerd, en stond een bordje give way voor de trein, maar niet dat de hoofdweg pal naast het spoor liep, ff de remmen getest!)

Vervolgens doorgereden en de eerste paragraaf verteld de rest. De volgende morgen (vandaag) wordt je wakker, geen maan maar een heldere zon die opkomt in de zee en eveneens een prachtige gloed in het water laat zien super! Ik ben doorgereden naar Kaikora alwaar ik een walvistocht heb gemaakt.

Dit was zeer speciaal, Kaikora is de enige plaats ter wereld waar walvissen vlak aan de kust komen. Na een half urtje varen begon ik zo langzamerhand te denken pech te hebben (alhoewel ze zeiden dat het uitzonderlijk mooie weer en de vlakke zee niet vaan voorkwamen). En ik had ongelijk, na een tijdje dook de eerste walvis op. Je ziet eigenlijk een klein stukje van de rug, niet zo bijzonder en het opspuiten van het water, wel mooi. Het mooiste is echter als je de walvis ziet onderduiken en de karakterestieke staart vin ziet (Leon allen foto's volgens als ik weer thuis ben). In totaal hebben we 3 walvissen gezien.

Op de weg terug echter kwamen we Orka's tegen, zeer bijzonder, ze schijnen ongeveer eens per maand langs te komen en alle bemanning ging zelf ook foto's maken. Wat een bijzondere beesten en wat mooi om dat te zien.

Als klap op de vuurpijl kwamen we langs een zwerm dolfijnen (een paar honderd) die vrolijk langs de boot omhoog sprongen. Feeeriek!

Dit alles heeft een zeer bijzondere indruk op mij achtergelaten, ik ben er nog stil van....

Na de tocht weer de camper ingestapt en via een bijzonder mooie route naar Christchurch gereden, een typisch Engels stadje.. Morgen nieuwe camper ophalen en op naar Queenstown waar het bungeejumpen is uitgevonden.!