Broome - Perth

Etappe 2 leidde ons door Western Australia, verreweg de grootste staat van Australia (beslaat 1/3 van het land oppervlak). Een lange etappe dus, 3000 KM.

We vertrokken maandag vanuit Broome riching het zuiden.

De eerst 650 KM waren enorm saai, kaal landschap, heel af en toe een tegenligger, veel te lang. Als we een 4WD zouden hebben hadden we wellicht een paar honderd kilometer over het strand kunnen crossen.

Als je zo'n afstand aflegt en steeds bordjes naar de eerst volgende plaats (Port Hedland) ziet dan kijk je er naar uit om weer eens in de bewoonde wereld te zijn. Daarvoor moet je dus niet in Port Hedland (of Port Shitland zoals wij zeiden) wezen. Wat een dode boel, alleen maar industrie en iedereen ging en masse de plaats uit om 6 uur, zelfs de restaurants waren dicht....

Dus maar even doorkarren, we wilden immers Coral Bay bereiken de volgende dag. En dat was een goed plan, Coral Bay is heerlijk tropisch, witten stranden, blauwe zee (net zoals Cable Beach in Broome en nog tal van andere plekken die we bezochten) met als unieke attractie een koraalrif pal aan het strand. Voor maar liefst $6,90 huurden we flippers en een snorkel set en liepen we het strand af om de zee in te duiken en met de stroom mee te zwemmen richting onze camper van. Ontzettend mooi het rif, veel kleurige vissen (Helaas geen onderwater camera) en zelfs een pijlstaart rog gezien (die kunnen dus dodelijk zijn).

Nadat we al het moois achter ons lieten in Coral Bay gingen we verder naar het zuiden, maar iet zonder eerst de Steenboks Keerkring te passeren. Op een kaartje later bleek dat de afstand die we hadden afgelegd overeenkomt met Nederland tot aan Nigeria. 's Avonds aan een andere strandcamping gekampeerd. Vreemde snuiters trouwens daar, we kwamen na middernacht aan dus hebben we niet ingecheckt, dat wilden we bij vertrek doen, maar een vrouwtje kwam al naar onze camper lopen 's ochtends vroeg en vertelde op belerende toon dat we hadden moeten inchecken, na het uitgelegd te hebben gingen we naar de receptie. Een irritante eigenschap van veel campings hier is dat je een sleutel voor het toiletgebouw nodig hebben, dus vroeg ik bij het inchecken (net na negen uur) of we een sleutel mochten hebben zodat we konden douchen. Er werd vriendelijk toch dringend gezegd dat we voor 10 uur MOESTEN uitchecken (de halve camping was leeg), frapant...

Na vroeg te zijn opgestaan reden we eerst 60 KM naar Shell Beach bijzonder omdat het strand geheel uit kleine schelpen bestaat.

Shell Beach ligt op het zelfde schiereiland als Monkey Mia en het is ook he meest westelijke punt van Australia, ver weg dus van Byron Bay waar ik afgelopen oudjaar was. Hier is Dirk Hartog ook aan land gekomen en hij heeft hier een boodschap achtergelaten, getuige allerlei verwijzingen.

Monkey Mia is het paradijs op aarde: weer wit stand en azuur blauwe zee, met als bijzondere eigenschap dat elke ochtend de dolfijnen tot aan de kustlijn komen zwemmen. We besloten hier om in een hostel te slapen (gloednieuw en echte matrassen! Heerlijk geslapen na een aantal korte nachten in de camper). Overdag hebben we heerlijk gerelaxed, in de zon gelegen, gezwommen etc etc. 's Middags kwam de schipper van de grote catamaran boot de tree plank naast me neer leggen en ik vroeg "do you still have room for three lost souls" waarop we werden uitgenodigd voor de zonsondergang bootrit als we bier meenamen. Dus zaten we 2 uur lang heerlijk op de boot te genieten van al het moois om ons heen, fantastisch!

Helaas moesten we ook Monkey Mia weer verlaten, volgende stop was Geraldton waar we naar het Western Australia Museum wilden gaan omdat daar de resten van de Batavia liggen die in deze omgeving ten onder ging. Mooi om wat vaderlandse geschiedenis te zien!

Aan het eind van de dag nog even 250 KM afgelegd zodat we in Cervantes konden kamperen, direct naast de Pinnacles een zandwoestijn met vreemde rotsen, weer een uniek natuur fenomeen, houd het dan nooit op?

Inmiddels zaten we dicht bij Perth de mooie hoofstad van Western Australia. Hier hebben we nog heerlijk wat gegeten en genoten van wat nachtleven. Reisgenoten Thijno en Sieuwert (Senior en Junior) konden hun lol niet op in de plaatselijk platenzaak waar ook computerspelletjes konden worden gespeeld, een playstation met een gitaarspel hield ze flink wat uurtjes bezig!

En dan kwam er alweer een einde aan de trip, ik heb zoveel gedaan dat ik de dag van vertrek super ver weg leek te liggen. 's Nachts ben ik terug naar Canberra gevlogen zodat ik nog kon voetballen op zondag. Vandaag heb ik aan tal van collega's verhaal gedaan en de meest gehoorde opmerking was dat ik veel meer gezien heb van Australia dan zij zelf. Ik ben nu in alle staten en territoria geweest en heb de meest bekende attracties gezien. Op het lijstje staan nu nog Uluru (Ayers Rock) en Brisbane - Cairns (Great Barrier Reef)....